Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 7 (Engel, Last na 'To. Promise!)

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 6

Natapos ang aming pag-inom ng kape. Nagsindi ako ng sigarilyo. Ganun din si Varsity Boy. May moment of silence. Hindi ko alam kung maitatawag ko yun na awkward silence, pero naisipan ko na ito na ang perfect time na sabihin ko na kung ano ang bumabalabag sa isip ko.

"Veebee...I...I have something to tell you...I hope you..you won't get mad. I'm...sorry talaga."

Kumunot ang noo nya.

"Sorry? Sorry for what?"

"You know...for what happened all those years ago...the..the quad thingie?"

65 million years ang lumipas bago sya mag-react.

Then nakita ko ang kanyang pag-relax. Ngumiti pa.

"Naaah...ano ka ba? It's ok. Jeez, that was like forever ago kaya. We were still kids then. What were we thinking of? What were YOU thinking of?"

Natawa ako. Natawa din sya.

"But for what it was worth, you do know I really, really loved you, right?"

Napa-bugtong hininga si Varsity Boy. May ilang segundong nakalipas bago sumagot.

"Yes... I know. I've always wanted to say thank you for that. I just never got around to say it in front of you. And you know what, I'm sorry, too. I know I could've handled the whole thing in a better way, but like I said, we were kids back then."

Ako naman ang napangiti.

"But we did alright back then, didn't we?"

"Yes, Ternie. We did. We did alright."

Natapos ang mahabang gabing yun sa tawanan at ngintian. Ginunita namin ang nakaraan. Naghagikhikan kami sa ala-ala ng mga stolen kisses sa classroom pag walang nakatingin. Napangiti sya ng husto nung pinaalala ko sa kanya yung aming first date sa McDo, at ako naman ay napahalakhak sa kanyang pag-papaalala nung muntikan na kami mahuli ng aking tatay kasi nakalimutan kong i-lock yung pintuan ng kwarto.

Nagsasara na ang kapihan nung hinatid ko si Varsity Boy sa kanyang kotse. Bago nya buksan ang pinto, humarap sya sa akin at yinakap akong mahigpit. Ang sarap-sarap ng feeling. Napakasaya at napakagaan. Yinakap ko rin sya ng mahigpit in return.

Gusto ko sanang mag-freeze ang time para ma-capture ang pakiramdam ng moment na yun. Sana pwedeng i-slow motion, i-pause, at ulit-ulitin forever. Pero alam naman nating lahat na hindi ito posible. Sa pelikula lang yun nangyayari. Hindi naman ito eksena sa pelikula. e Ang buong gabi ay eksena sa real life - isang eksena ni Eternal Wanderer at Varsity Boy na matagal na dapat naganap.

Nakatayo ako sa kalye habang sinundan ng aking mga mata ang paalis na kotse ni Varsity Boy. Papalayo ng papalayo ito; at sa paghayo ng kotse, tangay nito ang aking ngayo'y mga matatamis na ala-ala ng aking Pers Lab.

-----

Si Maida Chiminiaa ay nakapag-asawa ng isang mang-aawit, at nasa Estados Unidos na sila.

Si Varsity Boy ay kasalukuyang may girlfriend na approve na approve si Eternal Wanderer.

Si Eternal Wanderer naman ay single ngayon at kasalukuyang naghahanap ng booking.

-----

Masarap na masakit isipin ang unang mong minahal. Kahit matagal na panahon na ang nagdaan, sariwa pa rin ang mga nakaukit na gunita sa puso't damdamin.

Kaya sa lahat ng mga nakaka-alala ng kanilang Pers Lab, tara na, magpaka-Joey Albert na nga lang tayo't at mag-videoke nito:

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 6

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 5

Kakagaling ko lang sa abroad nung tinext ko si Varsity Boy kung gusto nya mag-kape. Labing-isang taon na rin ang nakalipas simula nung naghiwalay kami. Naka-tatlong gf na yata si Varsity Boy mula kay Maida Chimini-aa. Ako naka... ahmm next topic! Pero pakiramdam ko, naiilang pa rin sya tuwing magkikita kami ng barkada namin. After all this time, napaisip-isip ako na baka kailangan ng some sort of proper closure.

Proper closure daw o.

"Ternie, ur bak!", sagot nya sa text ko.

"Yah. So kofi tayo 2nyt? Wer do u wnt?"

"Cge ba. U want SBC e. rod? Arnd 8:30pm"

"Okies! Cya"

Habang papalapit ang 8:30 ay naghahalong Cabanatuan City at Mariah Scarey ang pakiramdam ko. Ang daming thoughts na umaandar sa utak ko sa oras na iyon. Alam kong nananahimik na ang buhay nya. Eto naman ako, kakalampugin sya. Kailangan ko pa bang guluhin si Varsity Boy dahil sa pag-uungkat ng nakaraan? Baka magalit pa sya sa akin.

Pero hindi. Ako ang hindi matahimik. Siguro para mas sa akin talaga ang pagkikita naming ito. Hindi kasi maganda ang paghihiwalay namin. Kahit sa pangyayari na yun e makapag-apologize man lang ako. Gusto ko rin sabihin na tunay na minahal ko sya. Alam kong suntok sa buwan, pero sana, sana lang marinig ko rin sa kanya na minahal din nya ako.

-----

"Hey Ternie, you're looking good!", ang bati nya sa akin sabay shake hands.

Shet.

E ano na lang ang tawag sa kanya?

Grabe. Ang gwapo pa rin nya after all these years.

Oo, kahit nagkikita naman kami ng madalas, e usually kasama namin ang barkada. Ngayon lang yata kami lumabas na kaming dalawa lang since nagkahiwalay kami. Ngayon ko lang syang napagmasdan ng mabuti na hindi kinakabahan kung may makakapansin ba sa amin. Ngayon ko lang na-realize na nasa harapan ko na ang aking pers lab. At ngayon ko lang napagtanto na ang physical type ko e naka-base pala sa kaya: tisoy, balbunin, at chunky.

"Tara, let's order coffee na.", ang tanging nasabi ko na lang.

"Nah, coffee's on me. Just like the old times.", sabay ngiti.

Ay.

May ganun talaga?

Pwes, ilabas ang Knorr Sinigang Mix with Taro Bits. May asim pa pala si Eternal Wanderer!

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 7 (Engel, Last na 'To. Promise!)

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 5

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 4

Halos buong 3rd year at 4th year kami naging mag-jowa ni Varsity Boy. Sa kanya kong unang naranasan mabigyan ng bouquet of roses on my birthday. Sa kanya ko rin naranasan makatanggap ng mga love letters na may kasamang chocolate at stuffed toys. Sa kanya ko rin naranasan ang makipag-date kung saan-saan. Meron sa restaurant, meron sa ridge sa school namin overlooking Marikina Valley, meron sa sinehan. At sa kanya ko rin maranasan makipagmake-out at kung anu-ano pa sa sinehan din.

Exciting pala yun ahihihihi

Pero hindi lahat ng faggy fairytales e nagtatapos sa happily ever after, the end. 1st year college na kami nun. Pumasa ako sa tanging dalawang paaralan na pinagkuhanan ko ng college entrance exam. Pero pinili ko pumunta sa paaralan kung saan nandoon yung mga straight na barkada ko. It just so happened na kasama si Varsity Boy sa barkada kong yun hehehe

"Ternie, we have to talk.", sabi nya sa akin.

Sa puntong yun, nararamdaman ko na medyo ilap na sya sa akin. Hindi na sya masyadong tumatawag sa telepono. Hindi na rin kami masyadong nagde-date. Wala na rin ang flowers, stuffed toys, at chocolate.

Kung ano-ano ang excuses nya. Kesyo may quiz o long test. Kesyo may paper silang kailangan i-pass. Kesyo may lakad sila ng pamilya. Kesyo ganito, kesyo ganyan.

"You'reseeingsomeoneelseano?Howcouldyoudothistome?!Howdareyou!HOWDAREYOU!!

Tellme,whoisit?!!!WHOISIT?!!!!", ang dire-diretso at halos pasigaw kong sabi.

Aba, kulang na lang mag-eskandalo ako. Hindi ko yata idol si Jacklyn Jose. Mashadong deadma ang emote, mashadong under-acting. Gusto ko hysterical. Gusto ko with emapathic and flaying arms. Gusto ko may mahabang monologue with matching hagulgol at ngawa. Kaya ayun, nag-mistulang Maricel Soriano ako sa gitna ng school quadrangle namin.

Natameme si Varsity Boy sa award-winning moment ko. Di yata nakayanan ng powers nya. Ang tanging nasambit nya ay isang tahimik na "I'm sorry...I'm kinda seeing this girl. Si...si Maida Chimini-aa. You know her, right?"

Ay punyeta. Know her? Of all the people, si Maida Chimini-aa pa! Of course kilala ko sya! E paano ko ba naman di makikila yun e kung magbihis, mas matino pa ang kasambahay namin. Pero kung bumalandra sa corridors at sa quadrangle e akala mo nanalo ng Ms. Purok Beyntesiko-International. Pwede baaaaa?!

Fine, mean na kung mean, pero nung first week of classes namin, di ko talaga matiis taasan ang boses ko nung dumaan sya sa harap ko habang tumatambay ako sa isang corridor.

"Ay, how rich naman the amo of this girl! Dito pa in our school pinapaaral o."

Ang bad, bad talaga ni Lindsay Lohan aka Maricel Soriano aka the Diamond Star. Kaya ayun na-Luz Valdez sya. Kinarmi Martin ng husto. Napunta ang kanyang Varsity Boy sa piling ng nilait nyang si Maida Chimini-aa. Come to think of it, ano ba naman ilalaban nya sa flower ni Maida Chimini-aa? E straight from Dangwa pa ito.

Ichura ni Maida Chinini-aa. Tseeeeh!

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 6

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 4

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 3

Ganun pala ang pakiramdam makuryente. Ramdam na ramdam mo ang kislot sa tumatagos sa kalamnan mo. Mula bunbunan hanggang paa e bawat hibla ng balahibo mo naghuhumindig. Pati mga ibang bagay, naghuhumindig din.

Haylaveeeeet!

Shet.

Too much info na ako.

Nakalimutan na namin yung t.v. Nakalimutan na rin namin ang aming geom review. Ang inatupag na lang namin ay ang pagpapakasasa sa kaligayahan. Nang mamulat ako nung umaga, isa na akong ganap na, ermmm, ewan, basta hayun, masayang-masaya ako. Sino namang hindi masisiyahan kung pagkagising mo e katabi mo't nakaakap sa iyo ang isang tisoy, gwapuhin at chunky varsity player? Pramis, pakiramdam ko nun e nanalo ako ng pangkabuhayan showcase!

So ayun, nung lumabas ang results nung exam, nakakuha ako ng mataas na grade. Si Varsity Boy naman e muntikan ng sumemplang. Pero oks lang yun.

Kasi ng di magtagal, e naging mag-jowa kami.

Teehee

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 5

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 3

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 2

Gaya ng sabi ko, nagbagong buhay ako nung taon na yun. Mula sa pagiging barumbado at pabaya sa pag-aaral, e nagsikap na ako ng husto. At nagbunga ito ng magagandang grades, lalo na sa math. Aba e, before I knew it, e nagpapaturo na ang mga kaklase ko sa akin. At isa na doon si Varsity Boy.

"Ternie, can you help me out ba this weekend?"

Malapit na kasi ang 2nd quater exams namin. E palibhasa ensayo sila ng ensayo ng basketball, medyo di maintindihan ni Varsity Boy yung mga ilang theorems at ang applications nito sa proving.

"Sige ba, no problem yun sa akin. Basta ikaw!"

"Hey, super thanks! I'll sleep-over na rin ha, so we can cover a lot of things", sabay wink sa akin.

Ano daw? Tama ba ang narinig ko? Magsli-sleep-over daw sya sa bahay ko?

Ang tanging nasagot ko na lang sa kanya ay isang mahinhin na "Okay."

Hihihihihihihi

Sabado ng hapon, sobrang di ako makapakali. Mamaya-maya e inaayos-ayos ang kubre-kama, tapos kumukuha ng scratch papers, tapos naghahanap ng mga pencils at erasers, tapos tumitingin ng exercises na magagawa sa geom book. Para akong pusang di makapanganak!

Knock, knock, knock, narinig ko ang katok sa gate. Shet, nandyan na sya!

"Hey, come in! O teka, why are you drenched in sweat?"

"I just came from practice kasi e. Can I shower ba muna before we study? Para mabango ako."

May ganun talaga? Bigla akong pinagpawisan ng malagkit sa thought na maliligo sya sa banyo namin. Eto na kaya ang pinagkakaasam kong pagkakataon?

"Ah okay. Sure, why not? Here's the banyo o. Take your time, I'll have merienda prepared."

Siguro mga 15 minutos ang nakalipas bago sya makalabas ng c.r. Pumasok sya sa kwarto ko naka-shorts at sando na. Ako naman, nakadapa sa kama, nanonood ng t.v.

"You're done na pala. You wanna start studying na ba?"

"Later na, I'll eat muna the sandwhich and rest a little", at dumapa din sya sa tabi ko sa kama.

Walang kwenta ang palabas sa t.v., pero hala, sige, nanood pa rin kami. Nakatutok lang sa screen. Ewan ko, pero nararamdaman ko ang tension at kaba habang katabi sya. At nararamdaman ko rin yun sa kanya. Para bang may high-voltage electricity na namamagitan sa amin.

Nagkaroon ng commercial break nung sabay kami napasabi ng, "So, ano..."

Napatigil kami. Nagkatinginan sa mata. Nakita kong tinilt nya ang head nya, at inilapit ang face sa akin.

Ay juskolord, this is, it pansit! Makukuryente na ako!

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 4

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 2

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 1 (Re-Post)

Pero saka na muna ang kalandian. Since baguhan ako, e pa-low key effect ang drama ko. So ayun, naupo ako sa bakanteng upuan sa bandang likod. Mamaya-maya, may narinig akong boses sa likod ko.

"Sorry, but do you have an extra blue ball pen? Mine ran out of ink na eh."

Lumingon ako...

"Sure, no..."

...at napatigil sa kalagitnaan ng sasabihin ko. E paano naman, ang humihingi sa akin ng ballpen e tisoy-tisoy, gwapuhin, and most impotantly, chunky! Pramis, kumislot ng bahagya ang tumbong ko. Pero shempre kailangan mej pa-sweet ang effect.

"Uhmm, what were you asking?", sabay flip ng hair ko.

"Ball pen. Blue, if you have extra lang naman."

"Sure, ikaw pa", with matching smile sa kanya. At nag-smile back si kolokoy!

"Hi, my name is Varsity Boy. You're new ano?"

"And I'm Eternal Wanderer. Ternie for short. Yeah, I'm new here eh."

At this point, nagco-cross na ako ng fingers na sana mag-hold up yung glue ng falsies ko. E pano ba naman, panay ang pa-beautiful eyes ko sa kanya.

"Hey, you wanna sit beside me?", alok nya sa akin.

"It's okay. I'm good here. But thanks for the offer ha"

Oo na, sige na. Aaminin ko, gustong-gusto kong tumabi sa kanya ng upuan, pero kailangan pa-demure at pa-hard to get muna, di ba? Baka mamaya e sabihin nyang isa akong pokpok na nakukuha sa sutsot, kalabit at kindat (not necessarily in that order).

Ahmmm, well, siguro a little pokpok lang. At saka excuse me noh, wala akong kamuang-muang sa kamunduhan nung mga panahong iyon...

Etchoz!

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 3

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 1 (Re-Post)

Kung ako ang tutanungin nyo, siguro ang pinaka masayang period ng buhay ko e yung nag-repeat ako nung high school. Ironic ba? Hindi naman. May pagka-gago kasi ako nung early years ko sa high school. So hayun, nadale ako nung 3rd year. Buti nga pinayagan pa ako ni Father Principal at ng Assistant Principal for Academic Affairs na mag-repeat e. In retrospect, maraming kabutihang naidulot sa akin yung pagbagsak ko. Natuto akong magseryoso sa academics. Natuto rin akong mag-adjust at makisocialize sa mga kaklase ko. At higit sa lahat, natutong tumibok ng tunay ang puso ko.

Ano kamo?

Oo. Dahil nung nag-repeat ako, doon ko nakilala si Varsity Boy.

Nung sumemplang nga ako, sumemplang na rin sa buhay ko si Cris Villanueva. At saka wala yun. Bata pa si Sabel nung mga panahong iyon, kaya matatawag na puppy love lang yung nangyari sa amin noon. Pero sa totoo lang a, tense na tense ako nung unang araw ng pagpasok ko sa school. Bagong class na nga, bagong batch pa. Pag pasok ko sa class room, ang pakiramdam ko lahat ng mata nakatutok sa akin. Pero kahit muntikan na akong himatayin ako sa anxiety attack, e palagay nyo ba di ko mapapairal ang likas na kalandian ko?

Hello. Ako pa.

So kahit na kumakabog ang dibdib ko sa kaba't tension, ang mga mata ko'y dali-daling nag-reconnaisance. Laban kung laban, fight kung fight.

Hmmmm...

Isa.

Dalawa. Tatlo.

Apat. Lima. Anim...

Ay, diosmioportodoslossantosdelas-ai-ai-delasalas! May karamihan ang cutiness at yumminess dito! So instead na madismaya ako sa fact na ito yung first day ng repeated na school year ko, e kulang na lang maghanap ako ng swimming pool na puno ng Caladryl. Pero baka di pa rin kayanin. Kasi ang pakiramdam ko, binalot ako sa gabi leaves na punong-puno ng higad at dikya sa mga sandaling yun.

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 2

Si Varsity Boy at Ako: Pers Lab 1

Kung ako ang tutanungin nyo, siguro ang pinaka masayang period ng buhay ko e yung nag-repeat ako nung high school. Ironic ba? Hindi naman. May pagka-gago kasi ako nung early years ko sa high school. So hayun, nadale ako nung 3rd year. Buti nga pinayagan pa ako ni Father Principal at ng Assistant Principal for Academic Affairs na mag-repeat e. In retrospect, maraming kabutihang naidulot sa akin yung pagbagsak ko. Natutuo akong magseryoso sa academics. Natutoo rin akong mag-adjust at makisocialize sa mga kakalse ko. At higit sa lahat, natutong tumibok ng tunay ang puso ko.

Ano kamo?!

Oo. Dahil nung nag-repeat ako, doon ko nakilala si Varsity Boy.

Nung sumemplang nga ako, sumemplang na rin sa buhay ko si Cris Villanueva. At saka wala yun. Bata pa si Sabel nung mga panahong iyon, kaya matatawag na puppy love lang yung nangyari sa amin noon. Pero sa totoo lang a, tense na tense ako nung unang araw ng pagpasok ko sa school. Bagong class na nga, bagong batch pa. Pag pasok ko sa class room, ang pakiramdam ko lahat ng mata nakatutok sa akin. Pero kahit muntikan na akong himatayin ako sa anxiety attack, e palagay nyo ba di ko mapapairal ang likas na kalandian ko?

Hello. Ako pa.

So kahit na kumakabog ang dibdib ko sa kaba't tension, ang mga mata ko'y dali-daling nag-reconnaisance. Laban kung laban, fight kung fight.

Hmmmm...

Isa.

Dalawa. Tatlo.

Apat. Lima. Anim...

Ay, diosmioportodoslossantosdelas-ai-ai-delasalas! May karamihan ang cutiness at yumminess dito! So instead na madismaya ako sa fact na ito yung first day ng repeated na school year ko, e kulang na lang maghanap ako ng swimming pool na puno ng Caladryl. Pero baka di pa rin kayanin. Kasi ang pakiramdam ko, binalot ako sa gabi leaves na punong-puno ng higad at dikya sa mga sandaling yun.